سایت النگو (alango) ارائه کننده دستبندهای چرمی با بهترین کیفیت و قیمت مناسب ،هدیه ای خاص برای دوست خاص کلیه سفارشات بصورت رایگان ارسال میگردد. شماره تماس: 09356200019 ایمیل: info@alango.net
نماد اژدها را در کشور چین در فرهنگ چین جایگاهی ویژه و منحصر به فرد دارد. این موجود افسانهای، نمادی قدرتمند و چندوجهی است که در طول تاریخ چین، در اساطیر، هنر، ادبیات، فلسفه و سیاست نقشآفرینی کرده است. در این مقاله، به بررسی عمیق نماد اژدها در چین میپردازیم و زوایای مختلف آن را در 2000 کلمه شرح میدهیم.
ریشههای باستانی:
ریشههای نماد اژدها در چین به هزاران سال قبل باز میگردد. در دوران نوسنگی، تصاویر اژدها بر روی سفالها و ظروف یافت شده است. در آن زمان، اژدها نمادی از قدرت طبیعت، باران و حاصلخیزی بود. با گذشت زمان، اژدها به نمادی پیچیدهتر تبدیل شد و با مفاهیمی مانند قدرت، خرد، شجاعت، خوش شانسی و امپراتوری گره خورد.
ویژگیهای اژدهای چینی:
اژدهای چینی موجودی ترکیبی است که از ویژگیهای مختلف حیوانات واقعی مانند مار، پلنگ، گوزن و ماهی الهام گرفته شده است. این موجود افسانهای بدنی بلند و مارپیچ، چهار پا، بالهای قدرتمند و چنگالهای تیز دارد. اژدهای چینی در رنگهای مختلفی مانند قرمز، زرد، سبز و آبی به تصویر کشیده میشود که هر کدام معنای خاص خود را دارند.
معانی و مفاهیم نماد اژدها:
قدرت و اقتدار: اژدها نمادی قدرتمند از امپراتوری چین و حاکمان آن بود. امپراتوران چین خود را "فرزند اژدها" مینامیدند و از اژدها به عنوان نمادی از قدرت و مشروعیت خود استفاده میکردند.
خرد و دانش: اژدها در فرهنگ چین نمادی از خرد و دانش نیز هست. در اساطیر چینی، اژدهاها موجوداتی دانا و خیرخواه هستند که به انسانها در مواقع سختی کمک میکنند.
خوش شانسی و ثروت: اژدها در چین نمادی از خوش شانسی و ثروت نیز به حساب میآید. چینیها معتقدند که اژدها میتواند شانس و اقبال را به زندگی آنها بیاورد.
تعادل و هماهنگی: اژدها نمادی از تعادل و هماهنگی در جهان است. در فلسفه چینی، یین و یانگ دو نیروی متضاد و مکمل هستند که جهان را اداره میکنند. اژدها نمادی از یانگ، نیروی مردانه، فعال و خلاق است.
آب و باران: در فرهنگ عامه چین، اژدها با آب و باران مرتبط است. چینیها معتقدند که اژدها میتواند با دم خود ابرها را به حرکت درآورد و باران را به زمین نازل کند.
کاربرد نماد اژدها در چین:
هنر و معماری: اژدها در هنر و معماری چین جایگاهی ویژه دارد. از تصاویر اژدها در نقاشیها، مجسمهها، کندهکاریها، ظروف و بناهای مختلف استفاده میشود.
جشنوارهها و اعیاد: اژدها در بسیاری از جشنوارهها و اعیاد چینی مانند سال نو چینی، رقص اژدها و قایقسواری اژدها نقشآفرینی میکند.
زبان و ادبیات: اژدها در زبان و ادبیات چینی نیز حضور پررنگی دارد. ضربالمثلها، داستانها و اشعار بسیاری در مورد اژدها وجود دارد.
نماد اژدها در دنیای مدرن:
امروزه نیز نماد اژدها در چین از اهمیت بالایی برخوردار است. این نماد در بسیاری از زمینهها مانند تجارت، سیاست و گردشگری مورد استفاده قرار میگیرد. اژدها به عنوان نمادی از قدرت، پویایی و خوش شانسی چین در نظر گرفته میشود.
جمعبندی:
اژدها در فرهنگ چین نمادی پیچیده و چندوجهی است که در طول تاریخ این کشور نقشآفرینی کرده است. این موجود افسانهای با مفاهیمی مانند قدرت، خرد، شجاعت، خوش شانسی و امپراتوری مرتبط است. نماد اژدها در هنر، معماری، جشنوارهها، زبان و ادبیات چین حضور پررنگی دارد.
مقایسه اژدهای چینی با اژدهای غربی:
اژدهای چینی و اژدهای غربی تفاوتهای قابل توجهی دارند. اژدهای چینی موجودی خزنده و شبیه مار است، در حالی که اژدهای غربی دارای بالهای بزرگ و پاهای قوی است. اژدهای چینی نمادی خیرخواه و مثبت است، در حالی که اژدهای غربی اغلب به عنوان موجودی شرور و خطرناک به تصویر کشیده میشود.
تأثیرات فرهنگی اژدها:
نماد اژدها نه تنها در چین، بلکه در سایر فرهنگهای آسیایی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. در ویتنام، کره، ژاپن و سایر کشورهای شرق آسیا، اژدها به عنوان نمادی از قدرت، خوش شانسی و باران مورد احترام قرار میگیرد.
اژدها در فرهنگ عامه:
اژدها در فرهنگ عامه چین و سایر نقاط جهان حضور پررنگی دارد. این موجود افسانهای در فیلمها، انیمیشنها، بازیهای ویدئویی، کتابها و داستانها به عنوان نمادی از قدرت، شجاعت و ماجراجویی مورد استفاده قرار میگیرد.
نتیجهگیری:
اژدها موجودی افسانهای است که در فرهنگ چین و سایر نقاط جهان از جایگاهی ویژه و منحصر به فرد برخوردار است. این نماد قدرتمند و چندوجهی، در طول تاریخ در اساطیر، هنر، ادبیات، فلسفه و سیاست نقشآفرینی کرده است. اژدها به عنوان نمادی از قدرت، خرد، شجاعت، خوش شانسی و امپراتوری، در دنیای مدرن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
نماد اژدها در فرهنگهای مختلف:
همانطور که گفته شد، نماد اژدها فقط در فرهنگ چین محدود نمیشود، بلکه در بسیاری از فرهنگهای دیگر جهان نیز حضور دارد. در اینجا به طور خلاصه به بررسی نماد اژدها در برخی از این فرهنگها میپردازیم:
ژاپن: در فرهنگ ژاپن، اژدها به عنوان "ریو" شناخته میشود و نمادی از قدرت، خرد و خوش شانسی است. اژدها در اساطیر ژاپنی نقش مهمی دارد و در بسیاری از نقاشیها، مجسمهها و داستانهای ژاپنی حضور دارد.
کره: در فرهنگ کره، اژدها به عنوان "یونگ" شناخته میشود و نمادی از قدرت، شجاعت و باران است. اژدها در اساطیر کرهای نقش مهمی دارد و در بسیاری از نقاشیها، مجسمهها و داستانهای کرهای حضور دارد.
ویتنام: در فرهنگ ویتنام، اژدها به عنوان "لونگ" شناخته میشود و نمادی از قدرت، خرد و خوش شانسی است. اژدها در اساطیر ویتنامی نقش مهمی دارد و در بسیاری از نقاشیها، مجسمهها و داستانهای ویتنامی حضور دارد.
غرب: در فرهنگ غربی، اژدها غالباً به عنوان موجودی شرور و خطرناک به تصویر کشیده میشود. اژدها در داستانها و افسانههای غربی نمادی از ترس، ویرانی و مرگ است.
تأثیرات نماد اژدها در دنیای مدرن:
نماد اژدها در دنیای مدرن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این نماد در بسیاری از زمینهها مانند تجارت، سیاست و گردشگری مورد استفاده قرار میگیرد. اژدها به عنوان نمادی از قدرت، پویایی و خوش شانسی چین در نظر گرفته میشود.
تجارت: بسیاری از شرکتها و برندهای چینی از نماد اژدها در لوگوی خود استفاده میکنند. این نماد به عنوان نمادی از قدرت، پویایی و اعتماد به نفس در نظر گرفته میشود.
سیاست: اژدها نماد ملی چین است و در پرچم و نشان ملی این کشور حضور دارد. این نماد به عنوان نمادی از قدرت و اقتدار چین در نظر گرفته میشود.
گردشگری: اژدها یکی از نمادهای اصلی گردشگری چین است. بسیاری از جاذبههای گردشگری چین مانند دیوار بزرگ چین، شهر ممنوعه و معبد آسمان با نماد اژدها مرتبط هستند.
نتیجهگیری:
اژدها موجودی افسانهای است که در فرهنگ چین و سایر نقاط جهان از جایگاهی ویژه و منحصر به فرد برخوردار است. این نماد قدرتمند و چندوجهی، در طول تاریخ در اساطیر، هنر، ادبیات، فلسفه و سیاست نقشآفرینی کرده است. اژدها به عنوان نمادی از قدرت، خرد، شجاعت، خوش شانسی و امپراتوری، در دنیای مدرن نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
اثر نماد اژدها در زندگی روزمره مردم چین
نماد اژدها در زندگی روزمره مردم چین به طور عمیق و گسترده ای نفوذ کرده است. این نماد در بسیاری از جنبه های زندگی مردم از جمله موارد زیر قابل مشاهده است:
هنر و معماری:
تصاویر اژدها در نقاشی ها، مجسمه ها، کنده کاری ها، ظروف و بناهای مختلف به وفور یافت می شود.
بسیاری از معابد و اماکن مذهبی چین با نماد اژدها تزئین شده اند.
رقص اژدها یکی از محبوب ترین رقص های سنتی چین است که در بسیاری از جشن ها و اعیاد اجرا می شود.
زبان و ادبیات:
ضرب المثل ها، داستان ها و اشعار بسیاری در مورد اژدها وجود دارد.
نام بسیاری از افراد، مکان ها و اشیاء در چین از کلمه اژدها گرفته شده است.
اژدها در زبان چینی نمادی از قدرت، شجاعت و خوش شانسی است.
جشنواره ها و اعیاد:
اژدها در بسیاری از جشنواره ها و اعیاد چینی مانند سال نو چینی، رقص اژدها و قایق سواری اژدها نقش آفرینی می کند.
در سال نو چینی، مردم چین از تصاویر و نمادهای اژدها برای تزئین خانه های خود و تبریک سال نو به یکدیگر استفاده می کنند.
خرافات و باورهای عامیانه:
چینی ها معتقدند که اژدها می تواند شانس و اقبال را به زندگی آنها بیاورد.
بسیاری از مردم چین از طلسم ها و نمادهای اژدها برای محافظت از خود در برابر ارواح شیطانی و بدشانسی استفاده می کنند.
محصولات و کالاها:
تصاویر اژدها بر روی بسیاری از محصولات و کالاها مانند لباس ها، ظروف، لوازم جانبی و اسباب بازی ها چاپ می شود.
بسیاری از رستوران ها و فروشگاه ها در چین از نماد اژدها در نام و نشان خود استفاده می کنند.
تأثیرات روانشناختی:
نماد اژدها حس قدرت، شجاعت و غرور را در مردم چین القا می کند.
اژدها به عنوان نمادی از وحدت و انسجام ملی در چین شناخته می شود.
در نتیجه، می توان گفت که نماد اژدها در زندگی روزمره مردم چین نقشی بسیار مهم و حیاتی دارد. این نماد به عنوان نمادی از قدرت، شجاعت، خوش شانسی، وحدت و انسجام ملی در فرهنگ چین جایگاهی ویژه دارد.
علاوه بر موارد ذکر شده، نماد اژدها در موارد زیر نیز در زندگی روزمره مردم چین اثرگذار است:
سیاست: اژدها نماد ملی چین است و در پرچم و نشان ملی این کشور حضور دارد. این نماد به عنوان نمادی از قدرت و اقتدار چین در نظر گرفته می شود.
ورزش: اژدها نماد تیم های ورزشی ملی چین است و در بسیاری از مسابقات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد.
آموزش: اژدها در داستان ها و کتاب های درسی کودکان چین حضور دارد و به عنوان نمادی از قدرت، شجاعت و خرد به آنها آموزش داده می شود.
نماد اژدها به عنوان عنصری جدایی ناپذیر از فرهنگ چین، در زندگی روزمره مردم این کشور نقشی عمیق و گسترده ای دارد.
جشن اژدها در سال نوی چینی
جشن اژدها یکی از مهمترین و محبوبترین جشنهای سال نو چینی است که در سراسر جهان توسط چینیها و افراد دیگر برگزار میشود. این جشن که به عنوان "رقص اژدها" نیز شناخته میشود، مملو از شور و هیجان است و نمادی از قدرت، شجاعت و خوش شانسی در سال نو محسوب میشود.
تاریخچه:
ریشههای جشن اژدها به دوران باستان چین باز میگردد. در آن زمان، مردم چین بر این باور بودند که اژدها موجودی خیرخواه و قدرتمند است که میتواند باران و حاصلخیزی را به زمین بیاورد. به همین دلیل، آنها در سال نو با رقص و آواز، از اژدها برای برکت و خوش شانسی در سال جدید طلب یاری میکردند.
نحوه برگزاری:
جشن اژدها معمولاً در روزهای اول سال نو چینی برگزار میشود. در این روز، مردم در گروههای مختلف جمع میشوند و یک اژدای بلند و رنگارنگ را در خیابانها به حرکت در میآورند. اژدها توسط تعدادی از افراد که چوبهای بلندی را حمل میکنند، هدایت میشود و حرکات آن با طبل و موسیقی هماهنگ میشود.
معانی و مفاهیم:
اژدها: نمادی از قدرت، شجاعت، خوش شانسی و باران است.
رنگ قرمز: نمادی از خوش شانسی و شادی در فرهنگ چین است.
طبل و موسیقی: شور و هیجان به جشن میبخشد و ارواح شیطانی را دور میکند.
اهمیت:
جشن اژدها از جهات مختلف حائز اهمیت است:
فرهنگی: این جشن به حفظ و انتقال فرهنگ و سنتهای چینی به نسلهای بعدی کمک میکند.
اجتماعی: این جشن فرصتی برای گردهمایی خانوادهها و دوستان و تقویت روابط اجتماعی است.
اقتصادی: این جشن به رونق گردشگری و کسب و کار در چین کمک میکند.
جشن اژدها در سایر نقاط جهان:
جشن اژدها نه تنها در چین، بلکه در سایر نقاط جهان نیز توسط چینیها و افراد دیگر برگزار میشود. در بسیاری از شهرهای بزرگ جهان، مانند لندن، نیویورک و سیدنی، میتوان شاهد برگزاری این جشن باشکوه بود.
نتیجهگیری:
جشن اژدها یکی از مهمترین و محبوبترین جشنهای سال نو چینی است که مملو از شور و هیجان و نمادی از قدرت، شجاعت و خوش شانسی در سال نو محسوب میشود. این جشن از جهات مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی حائز اهمیت است و در سایر نقاط جهان نیز توسط چینیها و افراد دیگر برگزار میشود.
نکاتی در مورد جشن اژدها:
طول اژدها میتواند از چند متر تا چند ده متر باشد.
اژدهاها معمولاً از جنس پارچه، کاغذ یا چوب ساخته میشوند.
رقص اژدها با حرکات مختلفی مانند چرخش، خم شدن و پریدن همراه است.
در برخی از مناطق چین، مردم در طول رقص اژدها، آتش بازی و ترقه نیز میاندازند.
امیدواریم این اطلاعات برای شما مفید و آموزنده بوده باشد.
شب یلدا، طولانیترین شب سال است که در فرهنگ ایرانی به عنوان شبی ویژه و فرصتی برای دورهمی و جشن گرفتن با خانواده و دوستان شناخته میشود. در این شب، رسم بر این است که هدایایی به یکدیگر هدیه دهند تا شبی به یاد ماندنی را رقم بزنند.
یکی از هدایایی که میتواند برای شب یلدا انتخاب شود، دستبند دوستی است. دستبند دوستی، دستبندی است که توسط دو یا چند نفر به صورت مشترک ساخته میشود. این دستبندها نمادی از دوستی، عشق و صمیمیت هستند و میتوانند یادگاری ارزشمندی از شب یلدا باشند.
ساخت دستبند دوستی کار چندان سختی نیست و میتوان آن را به راحتی در خانه انجام داد. برای ساخت دستبند دوستی، به مواد زیر نیاز دارید:
نخ یا زنجیر
مهرههای رنگی
سوزن یا انگشتان خود
در اینجا مراحل ساخت یک دستبند دوستی ساده را توضیح میدهیم:
طول نخ یا زنجیر مورد نظر را اندازه بگیرید و آن را از وسط تا کنید.
یک مهره را به انتهای یکی از رشتههای نخ یا زنجیر وصل کنید.
رشته دیگر نخ یا زنجیر را از زیر مهره رد کنید و آن را بکشید تا مهره محکم شود.
همین کار را تکرار کنید تا طول دستبند به اندازه دلخواه برسد.
در انتهای کار، انتهای دو رشته نخ یا زنجیر را به هم گره بزنید.
نحوه انتخاب دستبند دوستی برای شب یلدا
در هنگام انتخاب دستبند دوستی برای شب یلدا، نکات زیر را در نظر داشته باشید:
سلیقه فرد مقابل: قبل از خرید دستبند دوستی، سلیقه فرد مقابل را در نظر بگیرید. رنگ مورد علاقه، طرح مورد علاقه و همچنین استایل فرد مقابل را در نظر داشته باشید.
بودجه: قیمت دستبندهای دوستی بسته به جنس، طرح و کیفیت آنها متفاوت است. قبل از خرید بودجه خود را در نظر بگیرید.
معنای نمادین: میتوانید از دستبند دوستی با نمادهای خاص، مانند قلب یا نام فرد مقابل، استفاده کنید. این دستبندها معنای نمادین دارند و میتوانند نشاندهنده دوستی و صمیمیت شما به فرد مقابل باشند.
ایدههایی برای ساخت دستبند دوستی شب یلدا
اگر قصد دارید خودتان دستبند دوستی برای شب یلدا بسازید، میتوانید از ایدههای زیر استفاده کنید:
**دستبند دوستی با طرح انار
دستبند دوستی با طرح انار
انار یکی از نمادهای شب یلدا است. میتوانید از نخ یا زنجیر قرمز و مهرههای انار برای ساخت یک دستبند دوستی با طرح انار استفاده کنید.
برای ساخت این دستبند، به مواد زیر نیاز دارید:
نخ یا زنجیر قرمز
مهرههای انار
سوزن یا انگشتان خود
مراحل ساخت:
طول نخ یا زنجیر مورد نظر را اندازه بگیرید و آن را از وسط تا کنید.
یک مهره انار را به انتهای یکی از رشتههای نخ یا زنجیر وصل کنید.
رشته دیگر نخ یا زنجیر را از زیر مهره رد کنید و آن را بکشید تا مهره محکم شود.
همین کار را تکرار کنید تا طول دستبند به اندازه دلخواه برسد.
در انتهای کار، انتهای دو رشته نخ یا زنجیر را به هم گره بزنید.
دستبند دوستی با طرح هندوانه
هندوانه نیز یکی از نمادهای شب یلدا است. میتوانید از نخ یا زنجیر سبز و مهرههای هندوانه برای ساخت یک دستبند دوستی با طرح هندوانه استفاده کنید.
برای ساخت این دستبند، به مواد زیر نیاز دارید:
نخ یا زنجیر سبز
مهرههای هندوانه
سوزن یا انگشتان خود
مراحل ساخت:
طول نخ یا زنجیر مورد نظر را اندازه بگیرید و آن را از وسط تا کنید.
یک مهره هندوانه را به انتهای یکی از رشتههای نخ یا زنجیر وصل کنید.
رشته دیگر نخ یا زنجیر را از زیر مهره رد کنید و آن را بکشید تا مهره محکم شود.
همین کار را تکرار کنید تا طول دستبند به اندازه دلخواه برسد.
در انتهای کار، انتهای دو رشته نخ یا زنجیر را به هم گره بزنید.
دستبند دوستی با طرح ماه
شب یلدا طولانیترین شب سال است. میتوانید از نخ یا زنجیر نقرهای و مهرههای ماه برای ساخت یک دستبند دوستی با طرح ماه استفاده کنید.
برای ساخت این دستبند، به مواد زیر نیاز دارید:
نخ یا زنجیر نقرهای
مهرههای ماه
سوزن یا انگشتان خود
مراحل ساخت:
طول نخ یا زنجیر مورد نظر را اندازه بگیرید و آن را از وسط تا کنید.
یک مهره ماه را به انتهای یکی از رشتههای نخ یا زنجیر وصل کنید.
رشته دیگر نخ یا زنجیر را از زیر مهره رد کنید و آن را بکشید تا مهره محکم شود.
همین کار را تکرار کنید تا طول دستبند به اندازه دلخواه برسد.
در انتهای کار، انتهای دو رشته نخ یا زنجیر را به هم گره بزنید.
دستبند دوستی با طرح ستاره
شب یلدا شبی پر از ستاره است. میتوانید از نخ یا زنجیر طلایی و مهرههای ستاره برای ساخت یک دستبند دوستی با طرح ستاره استفاده کنید.
برای ساخت این دستبند، به مواد زیر نیاز دارید:
نخ یا زنجیر طلایی
مهرههای ستاره
سوزن یا انگشتان خود
مراحل ساخت:
طول نخ یا زنجیر مورد نظر را اندازه بگیرید و آن را از وسط تا کنید.
یک مهره ستاره را به انتهای یکی از رشتههای نخ یا زنجیر وصل کنید.
رشته دیگر نخ یا زنجیر را از زیر مهره رد کنید و آن را بکشید تا مهره محکم شود.
همین کار را تکرار کنید تا طول دستبند به اندازه دلخواه برسد.
در انتهای کار، انتهای دو رشته نخ یا زنجیر را به هم گره بزنید.
علاوه بر این، میتوانید از ایدههای خودتان برای ساخت دستبند دوستی شب یلدا استفاده کنید. میتوانید از رنگهای مورد علاقه خود، طرحهای دلخواه خود و نمادهای خاصی که برای شما و دوستانتان معنادار هستند، استفاده کنید.
ساخت دستبند دوستی به عنوان یک فعالیت گروهی
ساخت دستبند دوستی میتواند یک فعالیت گروهی سرگرمکننده و خلاقانه باشد. میتوانید با دوستان یا اعضای خانواده خود دور هم جمع شوید و با همکاری یکدیگر، دستبند دوستی شب یلدا را بسازید
«یلدا» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها، یلدا (ابهامزدایی) را ببینید.
شب یَلدا یا شب چلّه یکی از کهنترین جشنهای ایرانی است.[۱] این جشن در 9 آذر 1401 ثبت میراث جهانی شده است. در این جشن، طی شدن بلندترین شب سال و به دنبال آن بلندتر شدن طول روزها در نیمکرهٔ شمالی، که مصادف با انقلاب زمستانی است، گرامی داشته میشود.[۲] شب یلدا به میان غروب آفتاب ۳۰ آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در ۱ دی (نخستین روز زمستان) گفته میشود. خانوادههای ایرانی در شب یلدا، معمولاً شامی فاخر و همچنین انواع میوهها و رایجتر از همه هندوانه و انار را مهیا و دور هم سرو میکنند. در این جشن سرو تنقلات، شاهنامهخوانی،[۳] قصهگویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای خانواده و همچنین فالگیری با دیوان حافظ رایج است.[۱] اما شب یلدا در کشورهای نیمکره جنوبی برخلاف نیم کره شمالی کوتاهترین شب سال است.[۴]
ریشهٔ نام و دیگر واژهها
«یلدا» برگرفته از واژهٔ سریانیܝܠܕܐ بهمعنای زایش است[۵]ابوریحان بیرونی از این جشن با نام «میلاد اکبر» نام برده و منظور از آن را «میلاد خورشید» دانستهاست.[۶] در آثارالباقیه بیرونی، از روز اول دی ماه، با عنوان «خور» نیز یاد شدهاست. در قانون مسعودی نسخهٔ موزه بریتانیا در لندن، «خُره روز» ثبت شده، اگرچه در برخی منابع دیگر «خرم روز» نامیده شدهاست.[۷] واژه «شب چله» یا «شب چله کلان» هم که در فرهنگ عامه مردم مترادف با شب یلدا بکار میرود از آن روست که چهل روز اول زمستان را «چله بزرگ» و بیست روز بعد از آن را «چله کوچک» نامیدهاند.[۸] و در قدیم گاهشمار باستانی در بین کشاورزان تقسیمبندی چهل داشتهاست. چلّه، دو موقعیت گاهشمار در طول یک سال خورشیدی با کارکردهای فرهنگ عامه، یکی در آغاز تابستان (تیرماه) و دیگری در آغاز زمستان (دیماه)، هریک متشکل از دو بخش بزرگ (چهل روز) و کوچک (بیست روز) است. واژهٔ چلّه برگرفته از چهل[۹] و مخفف «چهله» و صرفاً نشاندهندهٔ گذشت یک دورهٔ زمانی معین (و نه الزاماً چهل روزه) است.[۱۰]
پیشینه
شب یلدا در گاهشماری ایرانیان باستان از سال ۵۰۲ پیش از میلاد در زمان داریوش یکم به تقویم رسمی ایرانیان باستان راه یافت.[۱۱] چله و جشنهایی که در این شب برگزار میشود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل میداد و در طول سال با سپری شدن فصلها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیتهای خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند. مردم در جغرافیای ایران بویژه در حوزه تمدن زاگرس رافدین بیش از سه هزار سال پیش با پدیده های خورشیدی مانند بزرگترین شب- بزرگترین روز - اعتدال بهاری و اعتدال پاییزی آشنا بودند. و از یک دوره ای این ایام ویژه یا پدیده خورشیدی جنبه تقدس و دینی به خود گرفته است. مردم بویژه در تمدن زاگرس رافدین در دوره یکجا نشینی(شهرنشینی) متوجه شدندکه در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند میشود و در نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر میتوانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید نماد نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکشند. مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی - هند و اروپایی، دریافتند که کوتاهترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شبها کوتاهتر میشوند، از همین رو آن را شب زایش خورشید (مهر) نامیده و آن را آغاز سال قرار دادند کریسمس مسیحیان نیز ریشه در همین اعتقاد دارد.[۱۲][۱۳] در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع میشد و در اوستا، واژه «سَرِدَ» (Sareda) یا «سردَ» (Saredha) که مفهوم «سال» را افاده میکند، خود به معنای «سرد» است و این به معنی بشارت پیروزی اورمزد بر اهریمن و روشنی بر تاریکی است.[۱۴]
یلدا، شب اول زمستان و شب آخر پاییز است که اول جَدی و آخر قوس باشد و آن درازترین شبهاست در تمام سال و در آن شب یا نزدیک به آن شب، آفتاب به برج جدی تحویل میکند و گویند آن شب بهغایت شوم و نامبارک میباشد و بعضی گفتهاند شب یلدا یازدهم جدی است.
تاریکی نماینده اهریمن بود و چون در طولانیترین شب سال، تاریکی اهریمنی بیشتر میپاید، این شب برای ایرانیان نحس بود و چون فرا میرسید، آتش میافروختند تا تاریکی و عاملان اهریمنی و شیطانی نابود شده و بگریزند، مردم گرد هم جمع شده و شب را با خوردن، نوشیدن، شادی و پایکوبی و گفتگو به سر میآوردند و خوانی ویژه میگستردند، هرآنچه میوه تازه فصل که نگاهداری شده بود و میوههای خشک در سفره مینهادند. سفره شب یلدا، «میَزد» Myazd نام داشت و شامل میوههای تر و خشک، نیز آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان، «لُرک» Lork که از لوازم این جشن و ولیمه بود، به افتخار و ویژگی «اورمزد» و «مهر» یا خورشید برگزار میشد.[۱۵] در آیینهای ایران باستان برای هر مراسم جشن و سرور آیینی، خوانی میگستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نیایش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غیره، برآوردهها و فراوردههای خوردنی فصل و خوراکهای گوناگون، خوراک مقدس مانند «میَزد» نیز نهاده میشد.
شب یلدا را شب میلاد خدای خورشید، عدالت، پیمان و جنگ هم میدانند. دربارهٔ آن دو روایت عمده رایج است. اول آنکه در این شب مهر، میترا یا آنچنانکه در اوستا و نوشتههای پادشاهان هخامنشی آمده، میثرَه (Mithra) به جهان بازمیگردد. او که از ایزدان باستانی هند و ایرانی است ساعات روز را طولانی کرده و در نتیجه برتری خورشید پدیدار میشود.[۸]
آئین مهرپرستی یا آئین مهر برپایه پرستش میترا در دوران پیش از آئین زرتشت شکل گرفتهاست و در اروپا به آئین میتراییسم هم گفته میشود.
بعضی پژوهشگران هم بر این باورند که در شب یلدا، پیامبری زاده میشود: «در سال ۵۱ پادشاهی اشکانیان که مصادف است با سال ۱۹۶ میلادی، پیامبری در شب یلدا زاده میشود. او را دو دولفین از آب بیرون میآورند، چه آنکه براساس آئین مهر، آب از اهمیت ویژهای برخوردار بودهاست.»[۸]
در هردو روایت، شب یلدا شب تولد مهر است و این بازمانده از آداب مهری است که در شرق مدیترانه بهطور وسیعی رایج بوده و آثارش از جمله در معابد مهری باقیمانده در پالمیرا در اردن فعلی دیده میشود.[۸]
شباهت یلدا با جشنهای دیگر اقوام
جشن انقلاب زمستانی در بین دیگر اقوام باستان نیز رایج بودهاست. در روم باستان و همزمان با ترویج مسیحیت، پرستش سول اینویکتوس (خورشید شکست ناپذیر) ایزد پاگان رومی بسیار شایع بود و رومیان میلاد او را در زمان انقلاب زمستانی جشن میگرفتند. سول اینویکتوس در آیین میتراییسم رومی نیز نقشی ویژه داشت و حتی میتراس (معادل یونانی میترا ایزد باستان ایرانی) لقب خورشید شکست ناپذیر را داشت.[۱۶]
محققان معتقدند که مسیحیت غربی چارچوب اصلی خود را که به این دین پایداری و شکل بخشیده به مذاهب پیش از مسیحیت روم باستان از جمله میتراییسم مدیون است و برای نمونه تقویم کلیساها، بسیاری از بقایای مراسم و جشنهای پیش از مسیحیت بهخصوص کریسمس را در خود نگاه داشتهاست و کریسمس به عنوان آمیزهای از جشنهای ساتورنالیا و زایش میترا در روم باستان در زمان قرن چهارم میلادی با رسمی شدن آیین مسیحیت و به فرمان کنستانتین به عنوان زادروز رسمی مسیح در نظر گرفته شد.[۱۷] هنگام توسعهٔ آیینهای رازوری در اروپا و سرزمینهای تحت فرمانروایی امپراتوری روم و پیش از پذیرفتن آیین مسیحیت، رومیان هر ساله در روز ۱۷ دسامبر در جشنی به نام ساتورنالیا به سیاره کیوان (ساتورن)، ایزد باستانی زراعت، احترام مینهادند. این جشن تا هفت روز ادامه مییافت و انقلاب زمستانی را شامل میشد. از آنجا که رومیان از گاهشماری یولیانی در محاسبات خود استفاده میکردند روز انقلاب زمستانی به جای ۲۱ یا ۲۲ دسامبر حدوداً در ۲۵ دسامبر واقع میشد.[۱۸]
فرانتس کومون، باستانشناس بلژیکی و بنیانگذار میتراپژوهی مدرن و دیگر میتراپژوهان همفکر او مفاهیم آیین میتراییسم روم را کاملاً برگرفته از آیین مزدیسنا و ایزد ایرانی میترا (مهر) میدانند اما این ایده از دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد به شدت مورد نقد و بازبینی قرار گرفتهاست و اکنون به یکی از مسائل بسیار مجادلهبرانگیز در زمینه پژوهش ادیان در دنیای روم و یونان باستان تبدیل شدهاست.[۱۹][۲۰] جشن تولد میترا تنها آئینی نیست که به مسیحیت راه پیدا کردهاست. میان سنتهای مسیحیان و آئین میتراییسم شباهتهای زیادی وجود دارد. امروزه تمام مسیحیانی که تولد عیسی مسیح را جشن میگیرند هنوز هم در روز جشن شومینه و شمعهایشان را روشن نگاه میدارند، درخت کریسمس را با چراغهای کوچک نورانی تزئین میکنند، شب زنده داری میکنند و غذاهای مخصوص و ویژه میخورند؛ به دید و بازدید یکدیگر میروند و این مناسبت را در کنار دوستان و اقوامشان جشن میگیرند؛ درست نظیر همان سنتی که ایرانیان باستان در شب یلدا برگزار میکردند. کریسمس و یلدا تنها نمونهای از بسیاری از باورها، آداب و رسوم، نمادها، داستانها و افسانههای مشترکی هستند که مردم ملل مختلف و مذاهب مختلف را به هم پیوند میزنند.[۲۱]
برای جشن گرفتن میلاد مهر، سفرهای پهن میشود که به آن سفرهٔ یلدا یا چله میگویند و با گونههایی از خشکبار، انار دان شده یا هندوانه تزئین میشود.[۸] انار و هندوانه از مهمترین پیشنیازهای شب یلدا هستند. همچنین خشکبار مانند برگهٔ هلو و زردآلو و آجیل شب یلدا نیز در ایران هواداران بسیاری دارد.
برای نیاکان ایرانیها که به آئین مهر دلبستگی داشتند، رنگ سرخ (نماد نور خورشید) گرامی بود. رنگ سرخ انار و هندوانه و گزینش سیب سرخ و سنجد در سفرهٔ شب یلدا چه بسا اشاره به همین موضوع داشتهاست.[۲۳]
شاهنامه خوانی
شاهنامهخوانی از دیگر رسمهایی است که از دیرباز در میان ایرانیان رایج بوده و بخش جداییناپذیر شب یلدا دانسته شدهاست. در آموزشگاهها نیز به مناسبت شب یلدا مراسم مختلفی برگزار میشود که شاهنامهخوانی، کاردستیسازی، انشانویسی و اجرای سرود از بخشهای اصلی این برنامهها هستند.[۲۴]
فال حافظ
مرسوم است که در این شب بزرگ خانواده تفألی به دیوان حافظ میزنند و اهل ذوق و شاعری، سرودههای خود را برای دیگران میخوانند. در مجموع اینها آدابی هستند که از فرهنگ باستانی مهر در میان مردم باقی مانده و هر سال با شب یلدا نو میشوند.[۸]
یلدا در اشعار شاعران
شب یلدا سعدی: روز رویش چون برانداخت نقاب از سر زلف/ گویی از روز قیامت شب یلدا برخاست.
سعدی: باد آسایش، گیتی نزند بر دل ریش / صبح صادق ندمد تا شب یلدا نرود
سعدی: مهره مهر چو از حقه مینا بنمود / ماه من طلعت صبح از شب یلدا بنمود
حافظ: صحبت حکام ظلمت شب یلداست/ نور ز خورشید جو بو که بر آید
حافظ شیرازی: صحبت حکام ظلمت شب یلداست. نور ز خورشید جوی بو که برآید.
اوحدی مراغهای: شب هجرانت ای دلبر شب یلداست پنداری/ رخت نوروز و دیدار تو عید ماست پنداری
سنایی: به صاحب دولتی پیوند اگر نامی همی جویی/ که از پیوند با عیسی چنان معروف شد یلدا
سهراب سپهری: غمی از عشق دربارهٔ شب یلدا. دختر شبهای سرد ماه دی/خو گرفت با شعر تو در ماه دی/
حرف دل را از دلت تو پس زدی/ غم به روی غم، غمی را پس زدی/ من به دنیای تو مجذوبم هنوز/ به دیار قلب تو، حس دارم هنوز/
شعر شب یلدای خواجوی کرمانی: شب هجرانت ای دلبر، شب یلداست پنداری / رخت نوروز و دیدار تو عید ماست پنداری
شعر اوحدی مراغه ای برای شب یلدا: صحبت حکام ، ظلمت شب یلداست / نور ز خورشید خواه، بو که برآید
شب یلدا حافظ: با زلف تو قصه ایست ما را مشکل / همچون شب یلدا به درازی مشهور
شب یلدا عبید زاکانی. شب یلداست هر تاری ز مویت، وین عجب کاری/ که من روزی نمیبینم، خود این شبهای یلدا را
شب یلدا سلمان ساوجی. چه عجب گر دل من روز ندید/// زلف تو صد شب یلدا دارد
شب یلدا فیض کاشانی: شام هجران تو تشریف به هرجا ببرد / در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد
وحشی بافقی: آبروی شمع را بیهوده نتوان ریختن. / صد شب یلداست در هر گوشهٔ زندان مرا
عرفی شیرازی برای شب یلدا. من از روز جزا واقف نبودم / شب یلدای هجران آفریدند
فروغی بسطامی. هست در سالی شبی ایام را یلدا ولیک. / کس نشان ندهد که ماهی را دو شب یلدا بود
خواجوی کرمانی. هنوز با همه دردم امید درمان است / که آخری بود آخر شبان یلدا را
سعدی: بر رخ تو کآفت جان من است / از شب یلدا سپه آوردهای!
امیرخسرو دهلوی. بر من و یاران شب یلدا گذشت/ بس که ز زلف تو سخن رفت دوش
اشک خود بر خویش میریزم چو شمع *با شب یلدا درآویزم چو شمع * چشم جان را سرمهاش اعمی کند. روز روشن را شب یلدا کند.
قاآنی:دور است کاروان سحر زینجا / شمعی بباید این شب یلدا را[۲۱]
شب چله در حوزه ایران بزرگ
در خراسان بزرگ تا کشمیر شب چله بزرگ مورد تکریم بودهاست. بهخصوص در افغانستان، بخشهایی از پاکستان و شمال هند و کشمیر به شب یلدا شب چله کلان (تلفظ به انگلیسیchillai kalan) میگویند. بهخصوص در میان تاجیکان شب چله کلان (بزرگ) با آیینهایی همراه است. این آیینها شباهت زیادی به آیینهای شب چله ایرانی دارد.
در مزار شریف، همه ساله با نزدیک شدن به آخرین و طولانیترین شب از فصل پاییز که چله بزرگ نام دارد، مردم فرهنگ دوست ولایت بلخ در شمال افغانستان با آداب و رسوم خاص خود به استقبال این شب میروند.[۲۶]
آیینهای متفاوت یلدا در نقاط مختلف ایران
آیینهای رایج در خراسان
در ادبیات خراسان واژهٔ یلدا به ندرت بهکار برده شدهاست بلکه در تمام ادوار تاریخی تا آنجا که اسناد شفاهی و مکتوب وجود دارد شب چله یا چله نشینی بکار رفته. در این شب طولانی آیینها و مراسمهای ویژه وجود داشته که شاید در سایر مناطق ایران کمتر مرسوم بودهاست به آن شب چراغانی چله یا شب چراغ نیز میگفتهاند. در قدیم از آنجا که هر میهمانی برای رفتن به شب نشینی، چراغی را همراه خود میبردهاست و به دلیل فراوانی چراغها عبارت چهل چراغ که نشانه کثرت است نیز بکار میبردند. انار و هندوانه در اکثر مناطق رایج بودهاست اما در خراسان علاوه بر انار و خربزه بیشتر لبو یا چغندر پخته، شلغم پخته و پختیک (لبوی خشک شده)، برگههای خشک شده زردآلو و هلو … و شربت و شیرینی «کف» کفبیخ مرسوم بودهاست.[۲۷][۲۸]
شیرینی سنتی کفبیخ در خراسان
تهیهٔ شیرینی کفبیخ یکی از آیینهای ضروری و فرح بخش شب چله در منطقه جغرافیایی قهستان و خراسان قدیم است. کفبیخ یک نوع شیرینی یا شربت سنتی است. یکی از آیینهای ویژه شب چله در استان خراسان رضوی و خراسان جنوبی برگزاری مراسم «کف زدن» کفبیخ است. در این مراسم ریشه گیاهی به نام چوبک را که در این دیار به «بیخ» مشهور است، در آب خیسانده و پس از چند بار جوشاندن، در ظرف بزرگ سفالی به نام «تغار» میریزند. مردان و جوانان فامیل با دستهای از چوبهای نازک درخت انار به نام «دسته گز» مایع مزبور را برای ساعتها هم میزنند تا به صورت کف سفت درآید و این کار باید در محیط سرد صورت گیرد تا مایع مزبور کف و سپس سفت شود که تا حدودی مانند گز اصفهان میشود. در این میان گروهی از جوانان در مراحل نخست کف زنی و قبل از شیرین کردن کفها مجاز هستند با پرتاب آن به سوی همدیگر و مالیدن کف به سر و صورت یکدیگر شادی و نشاط را به جمع مهمانان بیافزایند. با آماده شدن کفها و در پایان با مخلوط کردن مقداری زعفران پودر شده یا شکر و یا شیره انگور این شیرینی ویژه آماده خوردن می شود اما ممکن است بعضی آنرا مغز گردو و پسته آسیاب شده نیز تکمیل نمایند اما در هر شرایطی از اضافه کردن هر گونه مواد چرب باید خودداری کرد زیرا کفها را آب می کند. یکی از سنتهای مهم برگزاری مراسم عروسی در ایام جشنهای چله بودهاست که سه روز طول میکشیدهاست مراسم سرحمومی در شب چله از آن جمله بودهاست. سرحمومی مراسمی است که داماد در حمام عمومی مردانه و عروس در حمام زنانه طی مراسم با شکوهی به حمام میبردند و با رقص و پایکوبی و چوب بازی مراسم حنا بندان بعد از شستن و کیسه کشی داماد انجام میدادند و در مراسم حنا بندان آواز امشب حنا میبندیم… بر دست و پا میبندیم … را به صورت گروهی میخواندند؛ و در پایان لباس نو بر عروس و داماد و اقوام نزدیک آنها میپوشانند که این مراسم گاهی تا سحر طول میکشید و مقدمه مراسم عروسی است که در بعد از ظهر روز بعد برگزار می. افراد دعوت شده در صحن حمام جمع میشدند اما جوانان و افراد غیر مدعو تا پایان مراسم در بیرون از حمام جمع میشدندو شوخی و بازی سیاه بازی و انتر بازی درمیآوردند.[۲۱]
بردن هدایا و خمچه برای عروس
خمچه (خُنچه) عروس یکی از سنتهای واجب شب چله در تمام خراسان بزرگ است. خمچه به سینی بزرگی گفته میشدهاست که هدایای عروس و داماد را در آن حمل میکردند و امروزه کادو میگویند. معمولاً اقوام داماد هدایا و پیشکشهایی از جمله لباس و کفش زمستانی و کادوهای دیگر را به خانه پدر عروس میبرند و شام را میهمان آنها هستند. آنها نیز متقابلاً به داماد هدیهای میدهند.
هدیهدادن داماد برای نامزدش نیز یک سنت اجباری بودهاست که هنوز هم اجباری است در این شب به داماد این امتیاز بزرگ داده میشدهاست که با بردن هدیه برای نامزدش بتواند شب در خانه با او در یک اتاق و دوتایی بخوابد. داماد تا قبل از شب زفاف فقط در مناسبتهای خاص و از جمله شب چله مجاز به خوابیدن با نامزدش بودهاست که به آن نامزدبازی میگفتند. در شهرهای خراسان خواندن شاهنامهٔ فردوسی و حافظ و اشعار محلی در این شب مرسوم است.
یکی دیگر از جشنهای ایرانی چله تموز است که عکس چله زمستان است و آن طولانیترین روز سال است که هنوز هم در خراسان جنوبی گرامی داشته میشود.[۲۱]
آیینهای رایج در سیستان
در سیستان دو چله؛ چله کوچک که اصطلاح قدیمی آن «چله خرد» و چله بزرگ که به «چله کلو» معروف است و این چله کوچک و بزرگ از اول دی ماه آغاز میشود و تا 10بهمن ماه ادامه دارد شب اول دی ماه بزرگترین و طولانیترین شب سال و آغاز انقلاب زمستانی در تقویم ایرانی شناخته شده است. شب یلدا در واقع شبی است که فردای آن تولد خورشید و نور و روشنایی است، در ایران باستان خورشید و نور جایگاه ویژهای دارند و در باورهای ایران باستان نیز وجود دارد که خورشید نقش بسزایی در حیاط و تداوم زیست بوم و زندگی آنها داشته است. در شب یلدا تسلط تاریکی بر زمین از تسلط نور خورشید و روشنایی میکاهد و چون فردای این شب روشنایی بر ظلمت غالب و روز طولانی میشود، مردم سیستان خورشید را که مظهر روشنایی است جشن میگیرند.
در این شب مردم از شیرینیهایی مانند ستو، شیرینک و حلوا و انواع تخمههای هندوانه، خربزه، عناب و پسته را در این شب فراهم و شب را تا صبح سحر میکنند. اگر این شبها با مراسم مذهبی همزمان نمیشد، با دهول و ساز و چوب بازی شب را به صبح میرساندند.
آیین یلدا در میان مردمان سیستان
آیین شب یلدا در سیستان از دیرباز در سه شب متوالی با عناوین شب «چلهبزرگ» و« چله متوسط » و «چله کوچک» برگزار می شود و خویشان و دوستان سفرهای از مهر را میگشودند و از هر دری سخن میگفتند. یکی از آیینهای ویژه یلدا در سیستان دیدار بزرگان و سالخوردگان فامیل بوده است،در شبهای چله افراد فامیل در همایشی صمیمی دور کرسی چوبی جمع میشدند و به قصههای بزرگترها گوش میدادند. حافظ در شب یلدا در میان مردم سیستان نقش بسزایی دارد. در شب یلدا در منطقه سیستان رسم بر این است که صاحبخانه، دیوان حافظ را به بزرگتر فامیل که سواد دارد، میدهد، سپس هر یک از میهمانان نیت کرده و بزرگ مجلس، این جمله را میگوید و تفألی به گنجینه حافظ میزند: «ای حافظِ شیرازی/ تو محرم هر رازی/ بر ما نظر اندازی/ قسم به قرآن مجیدی که در سینه داری...» یا هر چیزی شبیه به این رسم یکی از رسوم پرطرفدار شب یلداست و سرگرمی خوبی برای خانوادهها در این شب بلند سال است. واژه «یلدا» به معنای «زایش زادروز» و تولد است، ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر میشوند و تابش نور ایزدی افزونی مییابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید میخواندند و جشن بزرگی برپا میکنند و از این رو به دهمین ماه سال دی (به معنای روز) میگفتند که ماه تولد خورشید بود.
آیینهای رایج در خوزستان
مردم خوزستان تا سحر انتظار میکشند تا از قارون افسانهای استقبال کنند. قارون در لباس هیزمشکن برای خانوادههای فقیر تکههای چوب میآورد. این چوبها به طلا تبدیل میشوند و برای آن خانواده، ثروت و برکت به همراه میآورند.[نیازمند منبع] به خانه بزرگترها رفته و دور هم جمع شده به شوخی خنده گذرانده، آجیل هندوانه انار شیرینی و خرما و لبو و آش و شیرینیهای مختلف از جمله خوراکیهای این آیین کهن است. پدربزرگها و مادر بزرگها در خوزستان براساس سنتی دیرینه، در شب یلدا با پذیرایی از فامیل با تنقلات محلی و آجیل، کانون گرم خانه را برای پذیرایی از فرزندان و نوههای خود مهیا میکنند.
در این شب شاید بیشترین وانتهای حامل هندوانه، شب یلدا در اهواز دیده شوند. در بسیاری از نقاط این شهر، وانتبارهای حامل هندوانه و خربزه دیده میشوند که مردم را به خرید آن دعوت میکنند و شور و حال خاصی میان مردم این شهر برای برگزاری آیین شب یلدا به وجود میآورند.
غیر از اهواز، دزفول هم از شهرهای استان خوزستان است که بیشترین خرید و فروش هندوانه در آن دیده میشود. چلهنشینی جایگاه ویژهای بین مردم دزفول دارد؛ دزفولیها این رسم به جامانده از نیاکانشان را جزو لاینفک آدابشان میدانند.
مردم خوزستان تا سحر انتظار میکشند تا از قارون افسانهای استقبال کنند. قارون در لباس هیزمشکن برای خانوادههای فقیر تکههای چوب میآورد. این چوبها به طلا تبدیل میشوند و برای آن خانواده، ثروت و برکت به همراه میآورند. به خانه بزرگترها رفته و دور هم جمع شده و شب را به شوخی و خنده میگذرانند. آجیل، هندوانه، انار، شیرینی و خرما و لبو و آش و شیرینیهای مختلف از جمله خوراکیهای این آیین کهن است.
فال حافظ و خاطره گویی بزرگترها در کنار بخاریهایی که جایگزین کرسیهای قدیم شدهاند، از رسوم شهروندان آبادان و خرمشهر در شب یلدا است. مردم آبادان و خرمشهر نیز همچون مردم اقصی نقاط کشور از چند روز قبل خریدهای شب یلدا را آغاز میکنند. شهروندان آبادان و خرمشهر همچون ایرانیان قدیم معتقد هستند که یلدا باید سرخ باشد و به این اعتقاد خود با خرید هندوانههای سرخ، انار قرمز و آجیلهای رنگارنگ جامه عمل میپوشانند.
شاهنامه خوانی و شعرخوانی و شکستن فندق در شب یلدا از دیگر آیینهای طولانیترین شب سال در این استان است.[۲۹]
آیینهای رایج در چهارمحال و بختیاری
اولین شب زمستان در بین بختیاریها با نام شب چله معروف شدهاست.
شب چله، دور همنشینی و جشن شبانه همراه بیداری تا بامداد و تماشای طلوع خورشید در اولین روز زمستان است. لازمه آن جمع شدن تمام فامیل و خانواده در منزل بزرگترها و ریش سفیدان به عنوان نماد کهنسالی خورشید در پایان پاییز، نشستن در زیر کرسی و همچنین خوراکیهای فراوان برای بیداری دراز مدت همچون هندوانه، انار، انگورهای بسته با نخ به سقف خانههای چوبی، کشمش، بادام، گردو، سنجد، گندم برشته، شاهدانه و کشک و تنقلاتی است که مادر بزرگها از تابستان فراهم کرده و بر روی سفره شب چله و بیشتر بر روی کرسی چوبی قرار میدهند.
گرفتن فال حافظ یکی از رسوم شب چله است که بزرگتر فامیل برای تک تک افراد خانواده انجام میدهد و با قرائت و تعبیر این فال، سبب شادی آنها میشود. کسانی که شاهنامه، مثنوی و دیوان حافظ را از حفظ هستند یا توان شاهنامه خوانی، مثنوی خوانی و حافظ خوانی دارند، آن را برای دیگران میخوانند.
پختن نانی قطور به نام گرده که در میان آن مهرهای آبی قرار میدهند از دیگر آیینهاست، سپس این نان را بین افراد خانواده تقسیم کرده و فردی که مهره آبی در تکه نانش به عنوان فرد خوششانس معرفی میکنند.
یکی دیگر از رسمهای جالب چهارمحال و بختیاری در شب یلدا، آبپز کردن کدوتنبل است. بختیاریها در این شب کدو تنبلهای بزرگی که نماد خورشید را برای آنها دارد، آبپز میکنند و میخورند.
همچنین در استان چهار محال و بختیاری در شب یلدا آشکشک درست میکنند، یکی از مواد تشکیل دهنده این آش، همان کدو تنبل آبپز شدهاست؛ بدین صورت که بعد از آبپز کردن کدو تنبل، آن را ریز کرده و در داخل آشکشک میریزند.
برپا کردن کرسی با آتش زغال و چوب افرا، پختن آشکشک و بو دادن گندم و برنج و شاهدانه که این کار را بیشتر زنان خانه برعهده دارند؛ از جمله ایینهای شب یلدار در این استان است …
در حال حاضر «شب چله» در استان چهارمحال و بختیاری، بدون کرسیهای چوبی قدیم برگزار میشود و بسیاری از این آیینها، رو به فراموشی رفتهاست.
این مراسم و سنتهای زیبا که بخش زیادی از آن با تغییر سبک زندگی، رو به تغییر گذاشتهاست، علاوه بر ایجاد صفا و صمیمیت و انجام سنت حسنه صله ارحام، سبب رفع کدورتها و دلخوریهای فامیلی و خانوادگی از یکدیگر نیز میشود.
بختیاریها در قدیم برای برپایی شب چله، بخشی از محصولات خود مانند بادام و گندم را بو داده و در شب یلدا میخوردند و بخشی از این محصولات تفت داده شده هم به عنوان هدیه به تازه عروس و داماد تقدیم میشد.
علاوه بر این هدایا، شامی که معمولاً برنج با مرغ است را به همراه شیرینی و میوه برای نو عروس و داماد آماده میکنند.
بختیاریها اعتقاد دارند خوردن ماست، شیر، پنیر، کنجد، کدو و نان جو در شب یلدا موجب فراوانی نعمت تا پایان سال میشود و سبب میشود که وجود این نعمتها تا سال بعد را تضمین کند.
از دیگر سنتهای شب یلدا در استان چهار محال و بختیاری قرائت قرآن و بیداری تا سحرگاه و نیایش برای سلامتی حاضران و آرزوی این است که این شب آغازگر زمستانی پر برف و باران برای رونق مزارع و کشتزارها و پربار شدن تابستان باشد.[۳۰]
اصفهان
شب یلدا (شب چله) در شهرستان دهاقان اصفهان: مانند دیگر مناطق ایران، فامیل و بستگان به خانهٔ پدربزرگها یا مادربزرگها میروند و دور هم پای کرسی جمع میشوند. صاحبخانه نیز با آجیل و میوه از مهمانها پذیرایی میکند و آنها تا پاسی از شب و گاهی تا نزدیک صبح مینشینند، شاهنامه میخوانند و فال حافظ میگیرند. بزرگترها داستان یا خاطره نقل میکنند. تازهدامادها با هدیه یا خوانچه به خانه عروس میروند. آجیل شب یلدا، کشمش، گردو، بادام، قیسی، برگه زردآلو یا برگه گلابی، جوزقند و انجیر و خرما است. میوه شب یلدا هم انار، هندوانه، سیب، گلابی انباری (سیبری) است. همچنین نوشیدنی شب یلدا بهطور معمول چای و شربت و چنانچه برف باشد مخلوط برف و شیره انگور هستند. غذای شب چله (یلدا) چنانچه مقدور باشد، پلو ماهی و در غیر این صورت یکی از غذاهای محلی: مانند کوفته، گندی، دلمه، چرب و شیرین یا غیره است.
آذربایجان (شرقی و غربی)
در خطهٔ شمال و آذربایجان رسم بر این است که در این شب خوانچهای تزیین شده به خانهٔ تازهعروس یا نامزد خانواده بفرستند. مردم آذربایجان در سینی خود هندوانهها را تزئین میکنند و شالهای قرمزی را اطرافش میگذارند. درحالی که مردم شمال یک ماهی بزرگ را تزئین میکنند و به خانهٔ عروس میبرند.
کردستان
در کردستان نیز مانند سایر مناطق کوهستانی ایران این آیین تاریخ کهنی دارد که به همان نام قدیمیش «شو چله» خوانده میشود و در شهر سنندج مرکز استان کردستان از قدیم اکثر خانهها غذای دلمه و نان سنگک برای پذیرایی از مهمانها آماده میکنند و این به صورت سنتی در این شهر تبدیل شدهاست.
بوشهر
مردم استان بوشهر نیز همچون دیگر ایرانیها، این آیین کهن را با رفتن به خانه بزرگترها میگذرانند. هندوانه در شب یلدا در بوشهر کاربرد زیادی دارد.
دشت گرگان
در استان گلستان شب یلدا بسیار بااهمیت و گرامی داشته میشود. در این شب همه مردم به خانه پدربزرگها و مادربزرگها رفته و ضمن دورهمنشینی پیرامون کرسی و خواندن فال حافظ و فردوسیخوانی و نَقلاندازی (داستانهای شفاهی) به خوردن تنقلات و میوهجات خصوصاً میوههای باغی و جنگلی از قبیل هندوانه، انار، لیمو و پرتقال، ولیک و کندس و شیرینیهایی مانند مَت و کَسمَک میپردازند و با خوردن و نوشیدن و شنیدن صحبتها و داستانهای بزرگترها، شب را به صبح میرسانند و معتقدند که صبح بعد از یلدا روز پیروزی خورشید بر سیاهی و تاریکیها است.
فارس
سفرهٔ مردم شیراز مثل سفرهٔ نوروز رنگین است. مرکبات و هندوانه برای سردمزاجها و خرما و رنگینک برای گرممزاجها موجود است. حافظخوانی جزو جدانشدنی مراسم این شب برای شیرازیهاست. البته خواندن حافظ در این شب نه تنها در شیراز مرسوم است، بلکه رسم کلی چلهنشینان شدهاست.
همدان
همدانیها فالی میگیرند با نام فال سوزن. در گلپایگان قدیم هم شب یلدا این رسم بود. همه دور تا دور اتاق مینشینند و پیرزنی بهطور پیاپی شعر میخواند. دختر بچهای پس از اتمام هر شعر بر یکپارچه نبریده و آب ندیده سوزن میزند و مهمانها بنا به ترتیبی که نشستهاند شعرهای پیرزن را فال خود میدانند. همچنین در مناطق دیگر همدان تنقلاتی که مناسب با آبوهوای آن منطقه است در این شب خورده میشود. در تویسرکان و ملایر، گردو و کشمش و مویز نیز خورده میشود که از معمولترین خوراکیهای موجود در این شهرستانهاست. همچنین درآجین میوه و تنقلات برای دختری که نامزد شده از طرف خانواده داماد برده میشود و این از رسوم قدیم به جامانده است.
استان اردبیل
در اردبیل رسم است که خانوادهها شب یلدا دور هم جمع میشوند و تا پاسی از شب با هم شبنشینی میکنند. هندوانه، انار، پرتقال، تخمه، ماهی پلو و… از جمله خوراکیهایی هستند که در استان اردبیل مرسومند. در شب یلدا برای تازهعروس هندوانه تزئین میکنند و به همراه هدایای دیگر از طرف خانواده داماد فرستاده میشود.
گیلان
در گیلان هندوانه را حتماً فراهم میکنند و معتقدند که هرکس در شب چله هندوانه بخورد در تابستان احساس تشنگی نمیکند و در زمستان سرما را حس نخواهد کرد. «آوکونوس» (آو= آب و کونوس = ازگیل) یکی دیگر از خوردنیهایی است که در این منطقه در شب یلدا رواج دارد و به روش خاصی تهیه میشود. در فصل پاییز، ازگیل خام را در خمره میریزند، خمره را پر از آب میکنند و کمی نمک هم به آن میافزایند و در خم را میبندند و در گوشهای خارج از هوای گرم اتاق میگذارند. ازگیل سفت و خام، پس از مدتی پخته و آبدار و خوشمزه میشود. آوکونوس در اغلب خانههای گیلان تا بهار آینده یافت میشود و هر وقت هوس کنند ازگیل تر و تازه و پخته و رسیده و خوشمزه را از خم بیرون میآورند و آن را با گلپر و نمک در سینهکش آفتاب میخورند.[۳۱]
در گیلان مرسوم است در خانوادههایی که در همان سال پسرشان را داماد یا نامزد کردهاند طبقی برای خانواده نوعروس میفرستند. به طوری که میوهها به همراه آجیل و شیرینی در اطراف این طبق چیده میشوند و در وسط طبق نیز یک ماهی بزرگ (معمولاً ماهی سفید) تازه و خام که با سبزیجات تزئین شده قرار میگیرد که معتقدند باعث برکت و فراوانی روزی زوج جدید و همچنین سلامت و باروری نوعروس میگردد.[۳۱]
قزوین
مردم استان قزوین نیز، این آیین کهن را با رفتن به خانهٔ بزرگترها میگذرانند. به عقیدهٔ بزرگترها، آوردن میوههای مختلف خشک و تر و میوههای سرخفام، که به «شبچره» معروف است، همراه با خوراکیهای دیگر شگون دارد و زمستان پربرکتی را نوید میدهد. در میهمانی شب یلدا، که همه دورِ هم جمع میشدند، مادربزرگها نقش محوری داشتند. در گلپایگان، بهخصوص در بعضی مواقع که مادربزرگها در آوردن تنقلات تأخیر میکنند، کوچکترها شعر «هرکه نیارد شبچره – انبارشو موش بچره» سر میدهند، تا مادربزرگ در آوردن «شبچره» تعجیل کند. در این شب، اغلب مردم قزوین با خوردن سبزیپلو با ماهیدودی و سپس هندوانه، انار، انواع تنقلات ازجمله کشمش، گردو، تخمه، آجیل مشکلگشا و انجیر خشک، شبنشینی خود را به اولین صبح زمستانی گره میزنند. به عقیدهٔ مادربزرگهای قزوینی، اگر در این شب ننهسرما گریه کند، باران میبارد؛ اگر پنبههای لحاف بیرون بریزد، برف میآید؛ و اگر گردنبند مرواریدش پاره شود، تگرگ میآید. یکی دیگر از آداب و رسوم «شب یلدا»، فرستادن «خونچه چله» از سوی داماد بهعنوان هدیهٔ زمستانی برای عروس است. در این خونچه، برای عروس پارچه، جواهر، کلهقند و هفت نوع میوه مثل گلابی، هندوانه، خربزه، سیب و به با تزئینات خاصی فرستاده میشود.
لرستان
شب چله در میان مردم مناطق لرنشین دارای آداب و رسوم خاصی است و به آن شو چله یا «شو اول قاره» میگویند. شب نشینی، دیدوبازدید اقوام، فال چهلسرو، فال حافظ، پختن غذاهای خاص این شب، دراز کردن شال یا چادری از پشت بام همسایه برای دریافت آجیل و میوه از سوی دیگر همسایگان و خواندن اشعاری به همین منظور از برنامههای ویژه شب یلدا در شهرهای مختلف این نواحی است. در این شب همچنین مردم با استفاده از گندم، شاهدانه، کنجد و گردو، تنقلاتی خاص تهیه میکنند و با جمع شدن افراد خانواده کنار هم از آن استفاده میکنند.[نیازمند منبع]
در لرستان شب چله (شو اول قاره) گندم شیره هم میخورند که از این طریق گندم را در شیره میخیسانند و زردچوبه و نمک را با آن مخلوط میکنند سپس آن را روی ساج برشته میکنند و همراه بادام، گردو، کشمش، سیاه دانه و کنجد مخلوط میکنند.[۳۲] در لرستان، شب چله، نوجوانان و جوانان با رفتن به پشت بام همسایه خود و دراز کردن شالی، اشعار زیر را بلند بلند میخوانند و همسایه در شال آنها آجیل، شیرینی و میوه و گندم شاهدانه میگذارد. «امشب اول قاره، خیر د هونت بواره» امشب اول یلدا یا اول زمستان است خیر از خانه ات ببارد. «نون و پنیر و شیره _ کیخا هونت نمیره» نان و پنیر و شیره کدخدا (صاحب خانه) خانه ات نمیرد. «چی به علی کوشک بیاره» چیزی بده علی کوچک یا بچه ات بیاورد… صاحب خانه کمی آجیل گندم برشته با میوه و شیرینی در شال بچهها میگذارد و بچهها ضمن بالا کشیدن شال و محتویاتش به عنوان تشکر از صاحب خانه، تکرار میکنند:
«امشو اول قاره، نون و پنیر و شیره، کیخا هونت نمیره» (امشب اول یلدا یا اول زمستان است نان و پنیر و شیره کدخدا خانه ات نمیرد) سپس، شال را برمیدارند و به روی پشت بامهای دیگر میروند و دوباره ترانه فوق را میخوانند.[۳۳]
در روز ۹ آذر ۱۴۰۱ در جریان سومین روز از هفدهمین نشست «کمیتۀ بینالدولی یونسکو برای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس» در شهر رباطمراکش مراسم یلدا/چله به عنوان میراث مشترک دو کشور ایران و افغانستان به ثبت جهانی رسید.[۳۶]
یلدا در پیام مقامات سیاسی خارجی
مایکل پمپئو وزیر خارجه پیشین آمریکا روز ۳۰ آذر ۹۷ با انتشار یادداشت توئیتری شب یلدا را بر مردم ایران تبریک گفت و شعر نظامی گنجوی را به انگلیسی به این مناسبت منتشر کرد. «نظامی شاعر فارسی گفتهاست: در ناامیدی بسی امید است، پایان شب سیه سفید است.»[۳۷]
در دیگر کشورها
ژاپن
در سفر سال ۱۳۹۸ ریاست جمهوری ایران در مراسم شام شب یلدا که به افتخار سفر رئیسجمهوری و هیئت همراه ترتیب یافته بود میز شام بهصورت میز یلدایی چیدمان شده و شینزو آبه نخستوزیر ژاپن ضمن تبریک یلدا به مردم ایران به هیئت ایرانی یادآوری کرد که سنتهای ایرانی مورد احترام است و در ژاپن قبلاً برنامهای شبیه به یلدا وجود داشتهاست. به شب یلدا توجی میگفتند و مردم در این شب در وان حمام بنام اونسون میوه یوزو (شبیه به نارنج) yuzu که نوعی لیمو ترش یا نارنج است میریزند و ساعتها در آب میمانند این میوه بوی و رایحه خوشبوی به آب میدهد و معتقدند حمام کردن در شب بزرگسال انسان را از بیماری بهویژه سرماخوردگی مصون میکند. این رسم امروزه به دلیل تغییر الگوی زندگی کم رنگ شده ولی هنوز در اکثر مناطق ژاپن طرفدارانی دارد.[۳۸] وزیر امور خارجه ایران در پیامی در توئیتر از ژاپنیها به دلیل جشن گرفتن یلدا در دیدار رئیسجمهور ایران و نخستوزیر ژاپن سپاسگذاری کرد. در شب یلدای سال ۱۳۹۹ اکثر سفرای مقیم ایران شب یلدا را طی پیام توئیتری یا اینستاگرام و در سایتهای سفارتخانه به ایرانیان تبریک گفتند.[۳۹]
دستبند دوستی قوم اینکا ها یکی از نمادهای فرهنگی و اجتماعی مهم آنها بود. این دستبند به عنوان نشانه ای از دوستی، همبستگی و ارتباط اجتماعی میان افراد استفاده میشد. در ادامه، درباره دستبند دوستی قوم اینکا ها به طور کامل توضیح میدهم:
دستبند دوستی قوم اینکا ها یک جزء از فرهنگ و تمدن آنها بود و به عنوان نمادی از ارتباطات اجتماعی و دوستی مهم بین افراد استفاده میشد. این دستبندها به صورت دستبافته و از الیاف مختلفی ساخته میشدند.
روش بافت دستبند دوستی قوم اینکا ها بسیار پیچیده و دقیق بود. بافت این دستبندها نیازمند مهارت و صبر بود و به طور معمول توسط زنان در اینکا انجام میشد. از الیاف نخی و پشمی برای بافت دستبند استفاده میشد و طرحها و الگوهای مختلفی روی آنها تراشیده میشد.
دستبند دوستی قوم اینکا ها به عنوان هدیه و نشانه ای از دوستی و ارتباط اجتماعی میان افراد به هم داده میشد. این دستبندها اغلب در مراسمات و جشنهای مختلف مورد استفاده قرار میگرفتند. بافتن و اهدای دستبند دوستی به یک فرد نشان از احترام و محبت به او بود و به معنایی عمیق، نشانه ای از ارتباط روحی و دوستی بود.
دستبند دوستی قوم اینکا ها با استفاده از رنگهای مختلف و الگوهای منحصر به فردی بافته میشدند. این الگوها شامل نقشهها، حروف، شکلها و نمادهای مختلف بودند که هر کدام معانی خاصی را نمایان میکردند. هر رنگ و الگو نشان از ویژگیها و ارزشهایی مثل عشق، صبر، قدرت و ... داشت.
در این ۱۲۰۰ کلمه، توضیحاتی درباره تاریخچه و اهمیت دستبند دوستی قوم اینکا ها را ارائه دادم. امیدوارم که این توضیحات به شما کمک کرده باشد تا درک بهتری از این جنبه مهم از فرهنگ قوم اینکا داشته باشید.
دستبند دوستی قوم اینکا ها شامل رنگها و الگوهای متنوعی بود. هر رنگ و الگویی نمادی خاص را نشان میداد و معانی مختلفی را به خود اختصاص میداد. در زیر به برخی از رنگها و الگوهای رایج در دستبند دوستی قوم اینکا ها اشاره میکنم:
1. رنگ سفید: نماد صفا، پاکیزگی و صبر بود. دستبندهای سفید به معنای آرامش و صلح بود.
1. رنگ قرمز: نماد عشق، شجاعت و قدرت بود. دستبندهای قرمز به معنای انرژی، برتری و عشق بود.
1. رنگ زرد: نماد خورشید و نور بود. دستبندهای زرد به معنای شادی، خوشبختی و خوشآیند بود.
1. رنگ آبی: نماد آسمان و آب بود. دستبندهای آبی به معنای صلح، آرامش و همبستگی بود.
1. رنگ سبز: نماد طبیعت و خرمایی بود. دستبندهای سبز به معنای رشد، تجدید حیات و نیروی زندگی بود.
1. رنگ قهوهای: نماد خاک و زمین بود. دستبندهای قهوهای به معنای پایداری، استحکام و اتصال به زمین بود.
همچنین، الگوها و طرحهای مختلفی نیز در دستبند دوستی قوم اینکا ها استفاده میشد. این الگوها میتوانستند شامل خطوط، شکلهای هندسی، نقوش طبیعی، نمادها و حتی حروف باشند. هر الگو و طرح نمادی خاص را نشان میداد و معانی و داستانهای خاصی را به خود میگرفت.
مهم است به این نکته توجه کنید که رنگها و الگوها ممکن است بین دستبندهای اینکا ها متفاوت باشند و بسته به منطقه و نیازهای مختلف ممکن است تغییر کنند.
داستان تخیلی دستبند چرمی و اسکیموها پاراگراف اول: معرفی داستان(داستان تخیلی دستبند چرمی و اسکیموها)
در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، شما به دنبال یک ماجراجویی جذاب و هیجان انگیز هستید. در این داستان، شما با یک دستبند چرمی مرموز روبرو میشوید که شما را به دوران گذشته میبرد. در این دنیای قدیمی، با اسکیموها و فرهنگ آنها آشنا میشوید و باید با معماهایی که در راهتان قرار دارد، مقابله کنید.
پاراگراف دوم: بررسی دستبند چرمی
دستبند چرمی مرموزی است که شما را به دوران گذشته میبرد. این دستبند با طراحی ویژهای ساخته شده است که میتواند شما را به هر زمان و مکانی منتقل کند. با اینکه نحوه کارکرد دقیق آن نامعلوم است، اما شما قادر خواهید بود با استفاده از آن به دنبال ماجراجوییهای جدید بگردید.
پاراگراف سوم: معرفی اسکیموها
در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، شما با فرهنگ اسکیموها آشنا میشوید. اسکیموها، مردمی هستند که در مناطق سردسیر و قطبی زندگی میکنند. آنها با شکار حیوانات و صید ماهی از درآمد خود برای زندگی استفاده میکنند. فرهنگ آنها بسیار جالب و پر از رسوم و آیینهای خاصی است که شما در طول داستان با آنها آشنا خواهید شد.
پاراگراف چهارم: ورود به دوران گذشته
با استفاده از دستبند چرمی، شما به دنیای قدیمی اسکیموها منتقل میشوید. در این دنیا، با مناظر زیبای طبیعت و فرهنگ اسکیموها آشنا میشوید. شما میتوانید با اسکیموها صحبت کرده و با آنها رفتار کنید. در طول داستان، شما با مشکلات و معماهایی روبرو خواهید شد که باید آنها را حل کنید.
پاراگراف پنجم: معرفی شخصیت اصلی
شخصیت اصلی در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، یک ماجراجوی جوان است که به دنبال خود با دستبند چرمی آشنا میشود. او با استفاده از این دستبند، به دوران گذشته منتقل میشود و در آنجا با اسکیموها و فرهنگ آنها آشنا میشود. شخصیت اصلی با معماهایی روبرو میشود که باید آنها را حل کند تا بتواند به دوران خود بازگردد. او در طول داستان، با موانع و چالشهایی مواجه خواهد شد که با استفاده از شجاعت و ذکاوت خود باید آنها را پشت سر بگذارد.
پاراگراف ششم: معرفی شخصیت دوم
شخصیت دوم در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، یکی از اسکیموها است که با شخصیت اصلی آشنا میشود. او یک راهنمای ماهر و پرتجربه است که با آشناییهایش به شخصیت اصلی در حل معماها کمک میکند. او با شخصیت اصلی دوست میشود و با او در این ماجراجویی همراهی میکند.
پاراگراف هفتم: معرفی شخصیت سوم
شخصیت سوم در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، یک شخصیت مرموز است که در طول داستان ظاهر میشود. او به دنبال دستبند چرمی است و با شخصیت اصلی درگیری میکند. شخصیت سوم با استفاده از قدرت و تواناییهای خود، سعی میکند دستبند چرمی را از شخصیت اصلی بگیرد.
پاراگراف هشتم: ماجراجویی در مناطق قطبی
در داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، شما به دنبال ماجراجویی در مناطق قطبی هستید. در این مناطق، شما با شرایط سخت و آب و هوای سرد روبرو خواهید شد. اما با استفاده از دستبند چرمی و با همراهی اسکیموها، شما میتوانید با موانع و چالشهایی که در راهتان قرار دارد مقابله کنید.
پاراگراف نهم: معرفی معماها
در طول داستان تخیلی "دستبند چرمی و اسکیموها"، شما با معماهایی روبرو خواهید شد که باید آنها را حل کنید تا بتوانید به دوران خود بازگردید. این معما
زندان آلکاتراز و دستبند دوستی در سال ۱۹۳۴، زندان آلکاتراز در جزیره آلکاتراز، در نزدیکی خلیج سن فرانسیسکو در کالیفرنیا تاسیس شد. این زندان برای جرمهای بسیار سنگین مانند قتل، سرقت و خلاف قانونی بودن، معروف بود.
داستان ما از دو دوست دختر به نامهای سارا و ماریا شروع میشود. آنها هر دو در شهری کوچک در نزدیکی سن فرانسیسکو زندگی میکردند. در یک روز تولد ماریا، سارا به او یک دستبند دوستی مردانه با طرح یک قلب شایع هدیه میدهد. ماریا خیلی خوشحال است و دستبند را به دست میگیرد
ماریا و سارا به شدت به یکدیگر علاقه داشتند و همیشه از هم حمایت میکردند. در یکی از روزهای تابستان، آنها به این فکر افتادند که باید به زندان آلکاتراز بروند و به زندانیان هدیهای بدهند. آنها به دوست پسرهایشان نیز درخواست کمک کردند.
زندان آلکاتراز یکی از مشهورترین زندانهای جهان بود و دیدن آن برای ماریا و دوستانش از جمله بهترین تجربیات زندگی بود. آنها برای سفر خود به زندان آلکاتراز، هدایایی را برای زندانیان خود آماده کردند، از جمله دستبند دوستی با طرح قلب برای دوستان دختر و دستبند دوستی مردانه برای دوستان پسر.
زندان آلکاتراز بسیار بزرگ و شناور بود و حتی برای دیدن کامل آن، یک روز کامل زمان طول میکشید. آنها از همین جا پایین رفتند و وارد زندان شدند. زندانیان از دیدن آنها خیلی خوشحال شدند و به آنها خوش آمد گفتند. ماریا و دوستانش هدایای خود را به زندانیان دادند و با آنها صحبت کردند.
در انتهای روز، آنها به دستبند دوستی با طرح قلب و دستبند دوستی مردانه اشاره کردند. زندانیان با اشتیاق دستبند را پذیرفتند و به خودشان کردند. آنها به دوستان خود و همچنین به سارا و ماریا قول دادکه این دستبندهای دوستی را تمام زمان با خود حمل کنند و به یاد دوستی و ارتباط نزدیکی که با آنها برقرار کردهاند، باشند.
سارا و ماریا با احساس رضایت از این سفر و از خدمت به دیگران، به خانه بازگشتند. این سفر برایشان یکی از بهترین تجربیات زندگی بود. آنها همیشه به یاد خاطرات زندان آلکاتراز و دوستانی که با آنها آشنا شدند، با دستبند دوستی با طرح قلب و دستبند دوستی مردانه میمانند.
سالها بعد، زندان آلکاتراز به دلیل قدیمی بودن و عدم امکان توسعه، به کار خود پایان داد. اما دوستیهایی که در آنجا شکل گرفت، همچنان با قدرت و شور و شوق خود ادامه مییابد و دستبندهای دوستی با طرح قلب و دستبند دوستی مردانه، یک نماد از این دوستی وارث ماندگاری آن هستند.
این اولین مطالب آزمایشی وبلاگ من می باشد و به زودی حذف خواهد شد.
امروز ارتباط و تبادل اطلاعات نقش بسیار مهمی در رشد و فرهنگ مردم یک کشور و جامعه را دارد و وبلاگ یکی از راه های سریع انتقال اطلاعات و ارتباط مردم یک جامعه با هم می باشد .
شما به راحتی می توانید مطالب مورد علاقه , کارهای روزمره , علم و فرهنگ را در وبلاگ خود انتشار دهید و با سایر دوستان خود به گفتگو و تبادل نظر بپردازید .
این دومین مطلب آزمایشی وبلاگ من هستش و به زودی این متن حذف خواهد شد .
وبلاگ چیست ؟
وبلاگ یا وبنوشت که به آن تارنوشت، تارنگار یا بلاگ و به زبان انگلیسی(Blog) هم میگویند، وبلاگ حاوی اطلاعاتی مانند: گزارش روزانه، اخبار، یادداشتهای شخصی و یا مقالات علمی مورد نظر طراح آن است. وبلاگ ترکیبی از دو کلمۀ «web» و «log» به معنای ثبت وقایع روزانه است .مطالب وبلاگ بر مبنای زمانی که ثبت شده گروهبندی و به ترتیب از تازهترین رخداد به قدیم ارائه میگردد. نویسندهٔ ویلاگ، وبنویس یا تارنویس نامیده میشود و ممکن است بیش از یک نفر باشد، وبنویس به گزارش مداوم رویدادها، خاطرات، و یا عقاید یک شخص یا یک سازمان میپردازد. واحد مطالب در وبلاگ،پست است، معمولاً در انتهای هر مطلب، برچسب تاریخ و زمان، نام نویسنده و پیوند ثابت به آن یادداشت ثبت میشود. فاصلهٔ زمانی بین مطالب وبلاگ لزوماً یکسان نیست و زمان نوشته شدن هر مطلب به خواست نویسندهٔ وبلاگ بستگی دارد. مطالب نوشته شده در یک وبلاگ همانند محتویات یک وبگاه معمولی در دسترس کاربران قرار میگیرد. در بیشتر موارد وبلاگ ها دارای روشی برای دسترسی به بایگانی یادداشتها هستند (مثلاً دسترسی به بایگانی بر حسب تاریخ یا موضوع). بعضی از وبلاگ ها امکان جستجو برای یک واژه یا عبارت خاص را در میان مطالب به کاربر میدهند.
یکشنبه ۱۱ شهریور ۰۳
درباره من
سایت النگو (alango) ارائه کننده دستبندهای چرمی با بهترین کیفیت و قیمت مناسب ،هدیه ای خاص برای دوست خاص
کلیه سفارشات بصورت رایگان ارسال میگردد.
شماره تماس: 09356200019
ایمیل: info@alango.net